Twee duidelijke oorzaken voor het ‘spoken’ van mijn geboortedorp Midwolda in mijn bewustzijn. De intensieve manier waarop ik in Noordhorn bezig ben geweest het ‘ontwieken’ van de molen "De Fortuin’ vast te leggen, doet me denken aan de oude, toch wat troosteloze molen in ‘Midwolle’. En het plaatsen van de foto van de Hervormde J.V. "Immanuël" (1924) in het Dagblad van het Noorden van 1 december jongstleden, en de reacties daarop, doen de rest.
Laten we ons nu maar even tot de molen(s) beperken.  De molen in Midwolda herinner ik me als een molen die al lang geen molen meer was.

Wat er wel stond, werd gebruikt door Hateboer. (Lammert?) Een enkele keer mochten we wel even kijken in de molen, maar veel zei het ons niet. Vergane glorie, dat straalde de molen ook uit. Een naam? Bleek ook al verdwenen. (Of ben ik die vergeten?) Hateboer had ook een zoon, Willem. Drie, vier jaar ouder dan ik ben. Hij ging bij ons naar de openbare school, behoorde tot de ‘tulitoanen’. De kinderen die naar de CNS gingen (of was het een School met de Bijbel?), noemden we ‘koksjoanen’. (Pas veel later begreep ik de herkomst van die naam, die je ook als erenaam kunt opvatten). Berucht waren de gevechten die wel eens opbloeiden tussen de ‘grootsmoelen’ van beide scholen. Eens was Willem Hateboer daarbij betrokken. Een lijf-aan-lijfgevecht met de zoon van snieder Van der Wal. Willem leek het onderspit te delven, toen er een motormuis kwam opdagen die beide kemphanen in hun nekvel greep, een schop onder de kont gaf en de schermutseling aldus met een anticlimax beëindigde. Ik heb daar als jochie vast en zeker met grote ogen naar staan kijken…. Willem Hateboer, van de molen…. Er was toch iets van zijn prestige afgebrokkeld.

Nu is er maar heel weinig meer over van de molen in MIdwolda. Dat weinige is wel keurig opgeknapt. Toch jammer dat er in het Oldambtster dorp geen gelden beschikbaar kwamen om er werkelijk weer een molen van te maken. Dat lot was trouwens heel wat dorpen beschoren. (En dan te bedenken dat Winschoten drie complete molens herbergde, daar ging je toen van knarsetanden…).

De molen, zoals ie er ooit heeft uitgezien, aan de Molenlaan in Midwolda. Bij smid Uffen langs.

De CNS in MIdwolda, oude versie, met ook een duidelijk zicht op de molen.

Foto’s: collectie Ben Doedens