Op een regenachtige herfstmiddag is het bekijken van foto’s een aantrekkelijke bezigheid. Niet alleen ontmoet je jezelf weer eens in andere gedaante, ook frist een jeugdfoto gedegen je geheugen op. De heg, de gladiolen, de sering op de hoek van de oprit. Vertederend, dat matrozenpakje….. Met kleren had ik niet veel, heb ik nog steeds weinig en dat zal ook niet echt veranderen, neem ik aan. Maar dat matrozenpakje was merkwaardig genoeg mijn favoriet. (Later vond ik de imposante politiepet van agent in opleiding Krino Adam ook zo boeiend, en de brandweerkleding van Spakman. Nee, niet het slagersschort van overbuurman Willem Hassing….) Veel foto’s werden er vroeger niet gemaakt, maar als kind sta ik er meestal niet bijster juichend op. Moeke vertelde wel eens, dat ik niet graag uit mijn spel werd gehaald. Kijk ook maar eens naar de kiek voor het café Rozenboom, enkele jaren na de oorlog. Moeke vindt het wel leuk, evenals de gexfcniformeerde Indiëganger (zoon van Rozenboom? Maat van onze oudste broer Henk); Hemmo is minder enthousiast en ik ben de verpersoonlijking van chagrijn….. Eind jaren veertig, vorige eeuw. n Zet leden….

foto’s: collectie fam.Blaauw