Ja, die (jonge) jaren in de woningbouw achter de befaamde Fordgarage van Tj.Blaauw laten me niet los! Terwijl ik daar toch niet bijster lang heb gewoond. In juli 1945 ben ik er geboren als jongste van de 4 kinderen van Jan Blaauw en Boelwijna de Groot; in 1953 verhuisden we naar de Niesoordlaan 59, een woning die nu nog aanwezig is, ook al is het uitzicht vanuit de achtertuin drastisch gewijzigd. (Toén akkers met op de achtergrond het desolate voetbalveld van MOVV, zo ver mogelijk verwijderd van kerk en kerkgangers, nú de dijk rond het water van Blauwestad…). De Woningbaauwloane (ook wel Blaauws Loane) werd begin jaren vijftig voorzien van de naam Schortinghuislaan met als zijtak de Mennistenlaan (waar de families Everts en Dijkhuis woonden, en schilder Van Zuilen en de familie Tolk). Daar was dus mijn steeds ruimer wordend leefgebied. Het eenvoudige huis met de grote schuur, waar in een hoek het slachtvarken werd vetgemest, de voor ons verboden zolder, de simpele, maar sterke schommel… Het niet bestrate achtererf, de tuin met de zure appels, de sering op de hoek, de ligusterheg als landingsplaats in de eerste ik-leer-fietsen-fase…. De voordeur aan de straatkant werd nauwelijks gebruikt, ging ook zeer moeizaam open…. Mijn vader deed niet bijster veel aan de tuin bij het huis, hij had de handen vol aan de gehuurde akker op het land van boer Rigte Brouwer (Midwolda-Oost), dichtbij het huis van mijn oom Ties, ooit het ouderlijk huis van mijn vader. We hielpen daar wel eens met het laten vallen van pootaardappels in kuiltjes die pa had aangegeven. Niet mijn favoriete bezigheid, ik ging liever naar de weilanden om ‘laandjebloumen’ (madeliefjes) uit te steken en die in onze zijtuin te planten, met grond en al: trots als een pauw over ‘mijn eigen tuintje!’. Of ik was aan het voetballen op de verkeersluwe Mennistenlaan, samen met Derkie de Boer, die ondanks zijn polio-handicap graag een balletje trapte. Na een verjaardag speelde ik eens op het achtererf met mijn cadeau gekregen brandweerauto, vergeet ik nooit weer. Stond de tweeling Everts aan de kant te kijken, reed een ervan zo met zijn voorwiel over mijn brandweerauto, die daarop een deerlijk verminkte brandladder vertoonde…. (Geen Dinky Toy kwaliteit…) Brúllen….. Maar ja, géén nieuwe auto…. Ik mocht ook graag op avontuur gaan met een dropdrankje bij me. Kregen we van mijn moeder een flesje mee (halve liter), waarin wat melk vermengd met water. Zelf deed je er dan een dropje in en ging flink aan het schudden… Na flink wat geduld was er inderdaad sprake van een dropsmaak….. In die tijd werd ook de waterleiding aangelegd, met af en toe van die bulten op de weg, waarover ik dan onbeholpen met mijn fiets (met klossen…) een schuiver maakte. Voor die tijd hadden we een regenbak en in de schuur een pomp. In een al te hete zomer werd er met een tank op een boerenwagen drinkwater aangevoerd. Jeugdherinneringen…

Mijn moeder, Wiene Blaauw-de Groot, voor de nauwelijks gebruikte voordeur van het huis in de woningbouw. Eerst E53, later Schortinghuislaan 11. Begin jaren vijftig.

Gekiekt speelmoment aan de rand van het huis en het erf, in de woningbouw. Links mijn broer Hemmo, hij is van augustus 1943 (geboren in het huisje bij de boerderij van Van Anken, aan de Hoofdweg, Midwolda-Oost). Rechts mijn jeugdig persoontje, op de voorgrond Japie Tolk, buurjongen. Later werd het echt Jacob, krachtpatser van formaat!