Twee namen doken er de afgelopen weken op die sámen leidden naar de zestiger jaren in Bellingwolde. Eerst een overlijdensbericht van Marten de Weger, die me natuurlijk sterk deed denken aan de vroegere directeur van de Rijkskweekschool in Winschoten. En vanmorgen de naam van oud-huisarts Veeman, bij wie de Noordmannen Alex Vischering en René Walhout op bezoek waren, in Bellingwolde. Mijn gedachten gingen terstond terug naar de maand juni 1966. Ik had succesvol examen gedaan voor de onderwijzersbevoegdheid en werd ‘ontboden’ bij directeur De Weger. Daar kreeg ik de vraag voorgelegd (en de mógelijkheid…) of ik vier weken lang wilde vervangen op de O.L.S. Westerschool in Bellingwolde. Meester Dijkmeijer, hoofd van die school en leerkracht van klas 5/6, moest worden geopereerd aan zijn stembanden, mocht beslist niet meer voor de klas. Hoeveel bedenktijd ik heb gehad, weet ik niet meer. Ik heb já gezegd en heb daardoor een van mijn plezierigste perioden in het onderwijs meegemaakt. Van mijn vader mocht ik de Solex gebruiken. Midwolda en Bellingwolde lagen behoorlijk wat kilometers uit elkaar, op de fiets een iets te zware opgave. Eerst de ruime acht kilometers naar Winschoten, planologisch nog niet gehinderd door Blauwestad-kronkels, daarna via de ruilverkaveling nog eens zo’n aantal erbij, vermoed ik. Eerst moest ik ook medisch worden gekeurd en dat gebeurde in Bellingwolde door een beginnende huisarts, dokter Veeman. Hij zag geen beletsels, goédgekeurd. Verdere herinneringen heb ik niet aan deze huisarts. (Ik dacht altijd dat ie ‘Veenman’ heette…)
Bij meester Dijkmeijer, naast de school, haalde ik elke dag instructies voor de volgende dag, maar meester Dijkmeijer was er de man niet  naar om daar een al te rigide toestand van te maken. Ik mocht best van het lesrooster afwijken, ‘met redenen omkleed’. Dat hebben we ook gedaan, waardoor er (voor het eerst?) ‘vrije expressie’ op het menu van klas 5/6 kwam te staan. Vier plezierige weken tot de zomervakantie, al werd je wel eens uitgeprobeerd en vielen er ook wel eens minder vriendelijke woorden. De eerste keer naar het verder weg gelegen gymgebouw bijvoorbeeld, toen de kinderen op de fiets gingen en ik ter begeleiding op de Solex. De eerste keer werd het een pure race, waarschijnlijk gewonnen door krachtpatser Bertus Jansen. (Of was Buunk de eerste?) Een langgerekt lint van leerlingen bereikte tenslotte het gymgebouw. De vakleerkracht fronste zijn wenkbrauwen, maar zei wijselijk niets. Dat was één keer, maar het gebeurde niet weer, een léérmoment. Namen van leerkrachten weet ik niet meer, van leerlingen ook nauwelijks. Ik weet alleen dat er een Anneke Holtkamp in de klas zat, en een Gekie Kruize. En een jochie dat Geertsema heette.
Bellingwolde, de Westerschool, ruim 40 jaar geleden. De huisarts is inmiddels oud-huisarts geworden en is een fervent fotograaf. Herkenningspunt…

foto: website OBS Westerschool Bellingwolde