Vandaag, 13 november, de verjaardag van mijn vader… Ook al overleed hij in 1977, toch blijft die datum haken in je geheugen. Mijn vader werd geboren in 1904, in Midwolda, aan de Oostwoldkant. Hij was de oudste van vijf kinderen. drie jongens, twee meisjes, om en om. (In het ouderlijk huis aan de Hoofdweg was later de groente- en fruithandel van mijn oom Ties gevestigd). Toen mijn vader nog geen tiener was, stierf zijn vader, een veertiger. Dat heeft zijn verdere leven duidelijk bexefnvloed. Er moest brood op de plank komen, de oudste van de kinderen kreeg daardoor wel een erg grote verantwoordelijkheid. In 1928 trouwde mijn vader, Jan Blaauw, met Boelwijna de Groot, uit Drieborg. De breuk met de NH-kerk had toen al plaatsgevonden  (en dat gold ook voor de oudste zus Fenje, later gehuwd met Freerk Dammer). De drie andere kinderen bleven de Hervormde Kerk trouw. Die ‘kerkelijke kwestie’ heeft de familieverhoudingen niet onberoerd gelaten.
Mijn vader is het grootste deel van zijn werkzaam leven arbeider geweest op de strokartonfabriek "De Toekomst" bij Scheemdermeer. Hij was hollander-mulder, werkte in ‘schiften’: van 6 tot 2 uur ’s middags, van 2 uur tot 10 uur ’s avonds, van 10 uur tot 6 uur ’s morgens… Korte tijd was hij arbeider bij de dorsmachine, ook heeft hij geweten wat verplicht werken bij Jipsingboertange inhield. (Hij kon heel goed duidelijk maken wat een ‘stokloper’ was….) In de jaren zestig kwam er een eind aan de verbintenis bij De Toekomst, vanwege gezondheidsredenen was hij al enige tijd niet aan het werk. (Operatie aan de bloedvaten in de bovenbenen). In die periode sloot de kartonfabriek de poorten voorgoed, de boeren trokken de stekker eruit. Voor hen bood vernieuwing te weinig perspectief.
Na herstel werd besloten te verhuizen naar Hoogeveen, de woonplaats van mijn oudste broer Henk. De gezondheidssituatie zou ook problematisch blijven. Toch waren die laatste tien jaar niet de ongelukkigste van zijn leven. Uiteindelijk verzaakte zijn hart, het lichaam bleek ‘versleten’… Hij overleed in het Bethesda-ziekenhuis. In september 1977 namen we afscheid van hem, in het crematorium te Groningen. Niet echt oud, 72 jaar. Hij zou nu 104 zijn geworden, als….

Karakterisieke pose. Mijn vader was geen (boeken)lezer, maar de krant spelde hij zo’n beetje. Eerst altijd "Het Vrije Volk", later de "Winschoter Courant". Van het "Nieuwsblad van het Noorden" moest ie niets hebben….

Tuinen en tuintjes (hier in de nieuwbouw van Hoogeveen) zijn altijd belangrijk geweest voor mijn vader. Jarenlang huurde hij een forse akker van boer Rigte Brouwer in Midwolda. Daar werden vooral aardappelen en bonen verbouwd. Aanvankelijk moest de tuin altijd wat opbrengen, ook aan de Niesoordlaan in Midwolda en aan de Draco in Hoogeveen. Alleen de voortuintjes mochten dan wel wat fleuriger worden, met vooral rozen, de lievelingsbloem van mijn vader. Daarvoor had hij een eindeloos geduld, ook toen zijn gezondheid was verslechterd.