woensdag 22/07/92:
"Vlot opgestaan, redelijk goed geslapen, zelfs nog tijd over (vergeten in te smeren….). Om 3.00 uur naar het station in Wijchen en weer met de grote dubbeldekker naar Nijmegen. Jakob staat bij de Vereeniging met onze wandelvriend Mans Ekkel te praten. We doen het nog even kalm aan. Pas als er enige beweging is te bespeuren in de massa sluiten we aan. En daar gaan we weer, keurig op tijd (4.20 uur). Eerst dat hele lange stuk, Nijmegen afzakkend. Merkwaardigerwijs zien we weinig bekenden. Nog even gepraat met Joop `Chocomel` (bekend van de FLAL). Het is frisjes en ik ben blij dat ik mijn trainingspak aan heb (het jack komt pas tegen de middag uit…) De zon wil niet doorbreken, maar de nevelige velden hebben ook hun bekoring. We schieten aardig op, mede door het ontbreken van vele militaire groepen. Andere route? Andere tijden? Via het inmiddels welbekende bospad naar de Hatertse Vennen komen we aan de zuidkant van Wijchen uit. Een goed zingend ‘koor’ (naar later blijkt ‘slechts’ vier welluidende jongemannenstemmen…) houdt de stemming er goed in. Het bekende repertoire wordt afgewerkt, af en toe heel verrassend gearrangeerd of van alternatieve tekst voorzien. ("Daar hoog in de bergen, daar woont een kapitein, die heeft drie sterren, het zou een koelkast kunnen zijn…).

In Wijchen-Zuid nemen we een pauze in het vaker bezochte wijkgebouw. De tomaten/groentesoep smaakt voortreffelijk, de thee valt er goed in, het is lekker ontspannen pauzeren. De voeten worden wel pijnlijker en dat wordt er tijdens de etappe naar Niftrik, Hernen en Leur niet beter op. Blij ben ik, als we weer in Wijchen terug zijn en in huize Pen een kop thee zetten. Daarna door het drukke centrum van Wijchen naar Beuningen, waarna Nijmegen weer uitgebreid volgt. Nabij het kinderdorp pauzeren we nog even. Veel zin in die laatste, zonnige kilometers heb ik niet meer (en mijn voeten ook niet….). Het wordt een pakkende apotheose met een immens grote publieke belangstelling. Enkele cafxc3xa9straten zitten afgeladen vol. Wat ben ik blij, als we het terrein bij De Vereeniging bereiken. Eerst een bodempje Fristi, dan naar startbureau 1B. Nog even mijn verjaardag bekronen met een tap-Heineken (Jakob herinnert zich overigens pas tegen een uur of tien dat ik wel eens jarig zou kunnen zijn….) Dan voetje voor voetje naar het NS-station, trein van 14.42 uur, gezellig. In Wijchen regent het, dus toch goed die plu. Het lopen naar huis gaat moeizaam, onderweg wil ik op een zeker moment wel door de grond zakken. Exc3xa9n blaar kapot dus…. Dat worden nog moeizame 3e en 4e etappes…

Foto gemaakt op de eerste dag, na Elst. Naast mij met wit hoedje, Jakob Klompien, jarenlange wandelmaat. In 2003 liepen we onze laatste gezamenlijke Vierdaagse. Kort hierna werd Jakob weer ernstig ziek. Hij overleed begin november 2003. Aan de andere kant van mij Dokkumer Meilo Miedema, met Fryske kentekens….