Zo begon het, in 1970:

Naar verluidt gaf meester Wibbens destijds als begeleider bij een wandelgroep tijdens de Drie-Dorpen-Tocht op zaterdag 26 september 1970 toen hij huize Blaauw aan de Cleveringalaan passeerde, het volgende commentaar:
“Hier wordt gewerkt….!”

De jonge Jan Reinko in de zorgzame armen van collega Dries Pepping,  herfst 1970

Kijk, de durf wordt groter, de nieuwsgierigheid ook…..

Eind 1972 is broertje Marco het gezin komen completeren. Jan Reinko stelt zijn komst zeer op prijs!

De wereld in, o.a. “bij vader op de fiets!” (De vermaarde Batavus, later door student Jan R.  geleend en door een wrokkige huisbaas verdonkeremaand…. Nooit meer terug gezien…)

De jonge Jan met een bal, een combinatie die lang standhield!

Ook boeken begonnen een boeiende wereld te vertegenwoordigen! Lezen? Met twee vingers in de neus…

Kijk, een paar jaar later… Zelfs op laarzen kan er worden gevoetbald! Uiterste concentratie!

En dat bleef, ook tijdens de studiejaren! Hier op het miniveldje in de achtertuin aan de Verl.Oosterweg in Noordhorn!

Maar er moest ook worden geleerd, gestudeerd! En dat gebeurde, met succes! Afstuderen in “GESCHIEDENIS”, daarna nog een lerarenbevoegdheid. En dan????
Niét het onderwijs in…. Schrijven, eerst wat freelance, dan voor de Universiteitskrant in Groningen. Vaste voet aan de grond, nieuwscoördinator! Na 10 jaar afscheid, nieuwe uitdaging: Promotieproject binnen het geschiedenisgebied, onderwijsresearcher. Over anderhalf jaar ongeveer de promotie, als alles volgens plan verloopt. Bovendien bestaat het leven niet uit plicht alleen, ook de geneugten komen aan bod. Nee, niet meer het “ballen”, daar is een fraaie toerfiets voor in de plaats gekomen! En krijg je, als ouder, zo maar een telefoontje: “Zeg, weet je dat Jan Reinko op de voorpagina van de Leeuwarder Courant staat????!”
“Ja, is dat echt zo???”
Nog gauw in de regen naar Zuidhorn voor een exemplaar, maar daar is de tijd al lang voorbij dat je er gemakkelijk een Leeuwarder Courant in de losse verkoop kon vinden…
Gelukkig,  een goede kennis slaat aan het scannen en doorsturen:

“Ken je die?”
“Kun je wel zeggen…”

Mijn vrouw en ik kijken elkaar aan: “Wat een bink, hè??!!” (En dat geldt ook voor vriendin Sarah die haar debuut in de Elfstedentocht maakte!)