Indringende beelden kenmerken ’t Aailand,
zoals de aankomstpier, de Soepboerfietsen,
de schreeuw van de fazant, het felle licht
van de vuurtoren, verdwijnend, verschijnend.
En altijd weer die fascinerende luchten
met ongekende wolkenpartijen, maat stilte.

Het vergezicht boven het strand, toen het nog tamelijk zonnig was….

En dan de blik gericht naar de eilandkant, met het topje van 'Bij Marlijn'

Of de lucht vanuit het westen, richting dorp, de blijk glijdend langs de stil staande paarden, roerloos

Of het dorp, de vogels, de ruimte bekeken vanuit het zuiden, meer in de buurt van de Banck-bank

Decorwisseling, de oostkant in beeld, met koeien, rustversterkend, geen geloei.

Soms is tegenlicht dreiging versterkend, gexefllustreerd door spaarzame scheefgroei.

Hup, zijn we al weer aan de westkant, nabij de vuurtoren, op weg naar de Badweguitgang bij 'Noderstraun', láter….

Tot slot deze eenzame pierensteker op het glinsterende strand, avondzonomlijst…..

xa9 jan blaauw, augustus/september 2010