De Nijmeegse Vierdaagse vindt de komende week plaats, het kriebelt in mijn maagstreek… Niet dat ik "wordt verteerd door heimwee", maar toch denk ik meer dan anders met weemoed aan de vele keren dat ik zelf deel uit maakte van het wandellegioen. De allereerste natuurlijk, in 1987, toen ik nog ‘wandelgroen’ was en alles om mij heen nieuw. En natuurlijk ook de laatste in 2004, toen het misging. Na drie volbrachte wandeldagen was het over en uit, doodziek, hoge koorts, einde Vierdaagsedroom… Jammer en ik leg me er nog steeds niet definitief bij neer dat 2004 het einde van mijn ‘Vierdaagsecarrixc3xa8re’ betekende… Wat kan er in die bijna 25 jaar wandelen veel gebeuren: vriendschappen die ontstaan en weer vervluchtigen, genieten van prachtige plekken waar dan ook, met name in Noord-Nederland, tegenslagen overwinnen, broodnodige afleiding vinden in deze sportieve bezigheid…. Het overlijden van wandelmaat Jakob Klompien in november 2003 was een triest gebeuren, te meer daar Jakob altijd levenslustig zijn weg vervolgde en het wandelen nodig had als bliksemafleider. Ook in dat opzicht waren we kompanen. Kanker is en blijft een onwelkome ‘gast’, een vernietiger van levens en levensverwachtingen. (En dan komt daar vanuit het ‘niets’ nu de Mexicaanse griep bij…)
Herinneringen aan Henny Zuidema vanzelfsprekend, de supersenior uit Warffum die tot op hoge leeftijd lange afstanden wandelde en begin dit jaar overleed, 93 jaar oud. Aan Marianne en Gerard uit Susteren, hoe zou het met hen zijn?? Aan Jaap Krikke, Bxc3xa9 de Wit, het duo Tonnis, Noot, Loek Hoevens, noem maar op… Het gastvrije verblijf in de Blauwehof in Wijchen bij Henny en Andrxc3xa9 Pen, de treinreizen naar en van Nijmegen, ’s morgens vroeg, de start met zijn aparte sfeer, eerst bij De Vereeniging, later bij de Wedren… De regen, maar vooral de zon die onbarmhartig scheen, soms zo dat de route met 10 km werd ingekort (2003…). De koffie in "Het Wapen van Bemmel", de soep in "Het Wapen van Elst" met al of niet vaste gast Meilo Miedema in de buurt, de spontane douches als de hitte al te ingrijpend werd, het uitdelen van PTT-petten, de FLAL-stop op de derde dag, een overstelpende hoeveelheid herinneringen…

In ieder geval wens ik alle deelnemers aan de Nijmeegse Vierdaagse 2009 een gezellig, sportief en bekroond evenement toe! Maak er met elkaar wat moois van!