Bloemen houden van mensen, maar omgekeerd?
Niet te geloven al die steriele tuinen en bermen,
waar gazons met biljartlakens worden verward,
divers gesteente een privé kerkhof suggereert…

Vrijheid blijheid, verschraling troef, geef mij de rozen
die zelfs de hemel opfleuren tegen een wolkenbehang.
Een veelheid aan bloemen die ziekte compenseert,
blaadjes die al te vroegtijdig een vrije val verkozen.

Of kijk naar de kamperfoelie, caprifolium in het Latijn,
melkzoeger in het Gronings, met bloeiende kunstwerken,
spinnen als bewonderaars, kleur en vorm qua originaliteit
topklasse. Begroeiing kan permanent oogstrelend zijn.

Natuurlijk, bezoeken aan groenrijken en tuincentra
moeten niet worden onderschat, maar gewone schoonheid
van stokroos, lavendel, lupine, teunisbloem doet ertoe.
De portemonnee is niet bepalend voor de tuinflora.

Is dit astilbe, of mag ik spirea en nog wat zeggen?
Het maakt me eigenlijk niet uit, ik zuig de schoonheid
op, de kleur, de vorm, het contrast, de eigen plek…
Weet mijn favorietenlijst uitgebreid aan te leggen.

xa9foto’s: jan blaauw, 1 juli 2009